معضلی بنام گزارشگر
سالهاست که ورزش ایران بخصوص ورزش فوتبال از نبود گزارشگر بیطرف و مطلع که هیجان لازم رو به بازی داده و همزمان کمال بیطرفی رو رعایت کنه رنج میبره...بعد از گزارشگرانی چون عطاءالله بهمنش ..بهرام شفیع..جهانگیر کوثری..علیفر..کوتی..که ده پنجاهی ها خاطرات زیادی هم با گزارشهاشون دارند نسل جدیدی از گزارشگران وارد تلویزیون دولتی شده و هر از گاهی با سوتی ها و جانبداری های رنگی خیل عظیم فوتبالدوستان رو به واکنش بر می انگیزانند...نمونه هایی چون جواد خیابانی ..مزدک میرزایی..پیمان یوسفی ..رضا جاودانی ..عادل فردوسی پور
اما نسل دیگری نیز به دور از هیاهوی پایتخت در مراکز استانها نیز متولد شد..گزارشگرانی بومی با لهجه های محلی ..تپق های فراوان و تعصب زیادی که در حمایت از تیم شهرشون خرج میکنند وگاهاً در کمال بی رحمی سوهان روحی برای طرفداران تیم مهمان که از رسانه دولتی شاهد مسابقه فوتبال تیمشون هستند میشوند
اکثر ما دربی ایرانی باشگاههای آسیا بین سپاهان اصفهان و استقلال تهران رو از طریق رسانه دولتی دیدیم...فارق از نتیجه بدست آمده.. گزارش غیر منصفانه و بعضاً توهین آمیز گزارشگر این بازی بود که باعث آزردگی خاطر شدید طرفداران استقلال شد...جنگ روانی که در زمین برای بازیکنان استقلال تدارک دیده شده بود با گزارش گزارشگر این دیدار تکمیل شد و به خانه دوستداران آبی کشیده شد
فوتبال گل و بلبلی که جولانگاه سرداران نظامی و بده بستانهای پشت پرده بود و هست دیگر هیجان مفیدش جای خودش رو به تنفر و نژادپرستی و عقده گشایی داده...واقعاً باید به حال این فوتبال باید گریست
http://www.facebook.com/shirzanane.irani